Ο όρος «bug bite» χρησιμοποιείται συνήθως για να δηλώσει τα τσιμπήματα που προκαλούνται από τα αρθρόποδα. Τα αρθρόποδα αποτελούν τη μεγαλύτερη ομάδα του ζωικού βασιλείου καθώς αντιπροσωπεύουν  περίπου το 80% όλων των γνωστών ζώων. Τα καθοριστικά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν την παρουσία εξωσκελετού, αρθρώσεων, και σώματος που αποτελείται από εξειδικευμένα περιφερειακά τμήματα. Οι τέσσερις ιατρικά σημαντικές κατηγορίες αρθρόποδων είναι οι Chilopoda, Diplopoda, Insecta και Arachnida. Από αυτά, τα έντομα, που αντιπροσωπεύουν περισσότερους από τους μισούς από όλους τους ζωντανούς οργανισμούς, και τα αραχνοειδή έχουν τη μεγαλύτερη κλινική επίδραση στον άνθρωπο.

Οι καλοκαιρινοί μήνες είναι οι πιο επικίνδυνη περίοδος για τα τσιμπήματα, καθώς με την άνοδο της θερμοκρασίας τα έντομα πληθαίνουν. Εμείς από την άλλη φοράμε πιο ανοιχτά ρούχα και κυκλοφορούμε για μεγαλύτερες περιόδους στην εξοχή. Οι συνέπειες των τσιμπημάτων  των εντόμων γενικά οφείλονται σε τραυματισμό ή τοπική φλεγμονή και υπερευαισθησία στο σάλιο του αρθρόποδου. Ακόμα κι αν ορισμένα αρθρόποδα είναι ικανά να εγχέουν δηλητήριο κατά το δάγκωμα, το μεγαλύτερο μέρος των τσιμπημάτων τον καταλαμβάνουν τα έντομα που διαθέτουν κεντρί. Αυτά τα έντομα περιλαμβάνουν τις μέλισσες, σφήκες, μυρμήγκια και σκορπιούς. Τα τσιμπήματα δημιουργούν τραυματισμό του ιστού που μπορεί να χρησιμεύσει ως πύλη εισόδου για δευτερογενή βακτηριακή λοίμωξη.
Τα πιο κοινά τσιμπήματα αφορούν:

Κουνούπια
Τα κουνούπια ανήκουν στην οικογένεια Culicidae και χαρακτηρίζονται από σύνθετα μάτια, ευαίσθητα φτερά, μακριά λεπτά πόδια και στόμα  που επιτρέπει το δάγκωμα και τη λήψη αίματος. Τα τσιμπήματα από τα κουνούπια προκαλούν ελάχιστο τραύμα και συχνά δεν γίνονται αισθητά από τον άνθρωπο. Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα είναι ο κνησμός και το πιο συνηθισμένο δερματικό εύρημα είναι η παρουσία φλεγμονής. Η θεραπεία τσιμπήματος κουνουπιών είναι συμπτωματική και περιλαμβάνει εφαρμογή πάγου, τοπικά κορτικοστεροειδή και συστηματικά αντιισταμινικά. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος από τα κουνούπια είναι η ικανότητά τους να μεταδίδουν διάφορες σοβαρές ασθένειες όπως ελονοσία, φιλαρίαση, κίτρινος πυρετός, δάγκειος πυρετός, ιός του Δυτικού Νείλου, ιός Zika και chikungunya.

Μύγες
Υπάρχει ένα είδος μύγας που τσιμπάνε τους ανθρώπους και αφορά κυρίως τη μύγα των ελαφιών, τη μύγα των αλόγων, τη μύγα της άμμου και τη μύγα tsetse. Όταν λαμβάνουν αίμα, οι μύγες χρησιμοποιούν τα ειδικά σχεδιασμένα στόματά τους για να καταστρέψουν το δέρμα, να εγχύσουν το σάλιο που περιέχει αντιπηκτικό και στη συνέχεια να απορροφήσουν την προκύπτουσα αιμορραγία. Μερικές μύγες μπορούν να μεταδώσουν σοβαρές ασθένειες όπως η μύγα Tsetse που μεταδίδει τρυπανοσωμίαση, η μύγα άμμου που μεταδίδει βαρτονέλωση και λεϊσμανίαση, και η μύγα ελαφιών που μεταδίδει τορλεμία. Μερικές μύγες όπως η μαύρη μύγα και η μύγα αλόγων μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές αλλεργικές και ακόμη και αναφυλακτικές αντιδράσεις. Τα τσιμπήματα της μύγας είναι συνήθως αρκετά επώδυνα και μπορεί να προκαλέσουν σημαντική δερματική φλεγμονή και την ανάπτυξη μεγάλων φλεγμονών και βλατίδων. Η θεραπεία αποτελείται από συμπτωματική φροντίδα όπως εφαρμογή πάγου, έλεγχο πόνου με ακεταμινοφαίνη ή ΜΣΑΦ, σχολαστικό πλύσιμο της πληγής και συστηματικά αντιισταμινικά για κνησμό.

Σκορπιός
Οι σκορπιοί ανήκουν στα μεγάλα αραχνοειδή. Η δομή τους που μοιάζει με ουρά περιέχει αγκύλες και δύο αδένες. Το δηλητήριο από τον σκορπιό μπορεί να προκαλέσει αρκετές δυσμενείς αυτόνομες και κινητικές επιδράσεις όπως υπέρταση, ταχυκαρδία. Οι κλινικές επιπτώσεις αυτών των επιδράσεων μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρές στα παιδιά.

Αράχνες
Οι αράχνες είναι σαρκοφάγα αρθρόποδα που χρησιμοποιούν δηλητήριο για ακινητοποίηση, και σε ορισμένες περιπτώσεις, χωνεύουν το θήραμά τους. Οι βλάβες που μπορεί να εμφανίσουν είναι δευτερογενούς βακτηριακής λοίμωξης. Τα περισσότερα τσιμπήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με απλά μέτρα υποστηρικτικής φροντίδας που αποτελούνται από τοπική φροντίδα τραυμάτων καθαρίζοντας την περιοχή με σαπούνι και νερό, ανάλογα με τις ανάγκες, εφαρμόζοντας κομπρέσες πάγου, ανυψώνοντας την περιοχή εάν υπάρχει οίδημα και θεραπεύοντας τον πόνο με ακεταμινοφαίνη ή ΜΣΑΦ. Εάν υπάρχει δευτερογενής λοίμωξη, η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει με κατάλληλα αντιβιοτικά.

Όλοι οι ασθενείς με ιστορικό αναφυλαξίας ή σοβαρών αλλεργιών θα πρέπει να ενημερώνονται από τον ιατρό και να φορούν ένα βραχιόλι τύπου ταυτότητα και να φέρουν μαζί τους επινεφρίνη, ως αντίδοτο. Για τους ταξιδιώτες θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η μεταφορά αντιισταμινικού, κουνουπιέρας και η χρήση κατάλληλων ενδυμάτων. Τους καλοκαιρινούς μήνες η κατάλληλη ενδυμασία είναι απαραίτητη καθώς και η αποφυγή καλλυντικών, ενυδατικών και αντηλιακών με άρωμα διότι προσελκύει τα έντομα.

ΠΗΓΗ
Summer Buzz: All You Need to Know about Insect Sting Allergies. Pansare et al.  Pediatrics review magazine. 2020

Προτεινόμενα αντικουνουπικά :